Laat ik deze vraag beantwoorden met een wedervraag: waarom niet? Rotterdam heeft potentie en een betekenisvolle historie mee. Rotterdam wist verzamelaars te binden. Boijmans van Beuningen is bijvoorbeeld ontstaan uit gulle giften. Het museum ontleent er zelfs haar naam aan. Een derde naam voor, tussen of na Boijmans van Beuningen zou kunnen. Het lijkt me beter de Onderzeebootloods als vingerwijzing naar de toekomst te zien. Een vruchtbare samenwerking van stad, museum en bedrijfsleven. Een model om op voort te borduren?
Ja, markante locaties aan het water zijn er voldoende zou ik zeggen. Hetzelfde geldt voor grootse hedendaagse collecties die hun oorsprong en basis hebben in Rotterdam, onderling verbonden met watershuttles. Een eigentijds Venetië aan de Maas? Een lonkend perspectief, een plan geboren.
Is het een voorbeeld van makkelijker gezegd dan gedaan? Het zal. North Sea Jazz en het Filmfestival zijn speerpunten voor Rotterdam. De stad schenkt daarmee champagne. Hedendaagse kunst past goed in dat rijtje, de potentie is er in ieder geval. Om er te komen is samenwerking tussen stad en verzamelaar onontbeerlijk. De positieve neveneffecten voor de stad zijn talrijk: een impuls voor de betreffende wijk, imago, kunstscene, horeca, musea. Rotterdam, als voorhoedespeler bij publiekprivate samenwerking. Wederom. Rotterdam, drie sterren, een reis waard.
