Nog steeds kent Rotterdam vele rafelranden. Stukjes stad die braak liggen, waar een heel eigen leven is ontstaan. Soms percelen die in handen zijn van speculanten en voorlopig aan hun lot zijn overgelaten. Wereldjes op zich zoals alleen Lara Alamarcegui ze kan bloot leggen. Rotterdam is er de stad naar. Op haar best bouwt Rotterdam voort aan de creatie van fraaie plekken op rauwe stekken. Appartementen met uitzicht op de Schie bijvoorbeeld. De Aelbrechtskade, een plek die van zichzelf niet bepaald top notch is, maar wel charme kent. Een binnenvaartschip dat haast geruisloos langs de woonkamerramen voorbij trekt. Rotterdam weet er steeds meer te ontdekken. In die zin ontpopt de stad zichzelf en heeft het water haast een magische werking, eindelijk omarmd. Stad met het gezicht naar de Maas. Een stad met karakter!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten