Rotterdam ben ik steeds meer gaan zien als een Amerikaanse stad. Modern, soms inwisselbaar, met brede wegen toegankelijk, functioneel zich pas prijsgevend als je de stad echt wil leren kennen. Not love at first sight. Maar, staande op het hoofd van Katendrecht geeft Rotterdam een sensationele grootstedelijke ervaring. Nog weidser dan een groothoeklens of fisheye aankan, ontvouwt Rotterdam zich als stad van internationale allure.
Go West! Zo heet het al enige tijd in Rotterdam. Ook ik maakte de stap. Het Scheepvaartkwartier had zich in tien jaar tijd ontrafeld tot bon ton. In West trof ik nog tot kantoren verworden grootse stadspanden. De Gemeente onderstreept haar beleid met de aanleg van een deugdelijke infrastuctuur, geeft impulsen aan ondernemers, stimuleert bewoners en winkeliers hun gevels terug te brengen naar een staat zoals ze door de bedenkers bedoeld waren. Weg met het trespa! De middenstand komt weer terug, met een nieuw elan en invloeden uit alle werelddelen. Zoals een havenstad ook betaamt. Kluspanden blijken aantrekkelijk voor jongelui, die op hun beurt de wijken versterken. Een eigentijdse vorm van gebiedsontwikkeling. Goed beleid.
I wish it was. But before that will happen, it must first offer jobs for international people who aren't too proficient with their gutturals. You don't even get a job as a kitchen help or mail person here without speaking Dutch!
BeantwoordenVerwijderen